| 摘要 |
έθοδος κατασκευής υλικών, αποτελουμένων κατ' ουσίαν εκ μιας ωξειδωμένης ενώσεως και εξ αναγωγικού άνθρακος, δυναμένων να χρησιμοποιούνται, κατά προτίμησιν, ως γομώσεις (υλικά εισαγόμενα προς κατεργασίαν) εις τας κατεργασίας οξειδο-αναγωγής, εις τηνοποίαν υδρογονάνθρακες υπό την μορφήν ατμών φέρονται, υπό υψηλήν θερμοκρασίαν, εις επαφήν μετά τεμαχιδίων της ωξειδωμένης ενώσεως και πυροδιασπώνται ερχόμενοι εις επαφήν μετά τούτων, κατά τρόπον ώστε τα ρηθέντα τεμαχίδια επενδύονται απ' ευθείας διά του διά πυροδιασπάσεως λαμβανομένου άνθρακος και φέρονται εις στενήν επαφήν μετ' αυτού. |
