| 摘要 |
Sposób stabilizowania naprezen konstrukcji metalowych, polegajacy na wzbudzaniu drgan wlasnych stabilizowanej konstrukcji poprzez zawibrowanie charakteryzuje sie tym, ze przed zawibrowaniem konstrukcji wyznacza sie dominujace czestotliwosci wlasne, nastepnie przyklada sie, w miejscach wystepowania strzalek postaci wlasnych, periodycznie zmienna sile zawibrowania o czestotliwosci zblizonej do czestotliwosci wlasnych i wibruje sie przez czas zalezny od sily wymuszajacej drgania i wynoszacy od okolo 5 do 60 sekund. Nastepnie zaprzestaje sie wibrowania i ponowne okresla czestotliwosc wlasna stabilizowanej konstrukcji. Czynnosci te powtarza sie do momentu, kiedy obserwowana zmiana czestotliwosci wlasnej zmieni sie o mniej niz blad estymacji tych czestotliwosci. Czestotliwosci wlasne stabilizowanej konstrukcji wyznacza sie testem impulsowym, a wynik pomiaru analizuje sie w dziedzinie czestotliwosci. Sile zawibrowania oblicza sie przez porównanie amplitudy wymuszanych drgan wlasnych z wartoscia odksztalcenia sprezystego konstrukcji, tak aby wartosc maksymalnego naprezenia w trakcie wibrowania nie przekroczyla 75% doraznej granicy plastycznosci i/lub wartosc odksztalcenia sprezystego w postaci wlasnej w trakcie wibrowania byla mniejsza niz 75% maksymalnego odksztalcenia sprezystego stabilizowanej konstrukcji.
|
