| 摘要 |
έθοδος προς επεύξησιν της αποδόσεως δυναμικών διαυγαστήρων, χαρακτηριζομένη εκ του ότι η συνολική επιφάνεια του κυρίως χώρου διαυγάσεως εκτός μιας στενής ζώνης κατά μήκος της εισροής εις τον χώρον καταυγάσεως μεταβάλλεται εις ζώνην αποκλεισμού δια της ταχείας μετατοπίσεως προς τα άνω -και κάτω- τμημάτων της επιφανείας του ύδατος, η οποία ζώνη ωθείπρος το βάθος όλας εν τη επιφανεία επιπλεούσης ακαθαρσίας και αντιστρόφως όλας τας ακαθαρσίας αι οποίαι αιρούνται εις βαθύτερα στρώματα του ύδατος εμποδίζει να ανέλθουν εκ νέου εις την επιφάνειαν τουύδατος και ως εκ τούτου να θέσουν εις κίνδυνον την επιτευχθείσαν διαύγασιν. |
