| 摘要 |
έθοδος δια την ρύθμισιν, εν λειτουργία της αποστάσεως μεταξύ των ανόδων και της εξ υδραργύρου κινητής καθόδου των στοιχείων δια την ηλεκτρόλυσιν υδατικών διαλυμάτων, χαρακτηριζομένη εκ τούτου, ότι συνίσταται εις την διαδοχικήν λήψιν εκάστη εκ των εκγραφίτου ανόδων εκ του στελέχους στηρίξεως ταύτηςτο οποίον διασχίζει το κάλυμμα του στοιχείου ηλεκτρολύσεως, εις την προσέγγισιν ταύτης εις την κινητήν κάθοδον εξ υδραργύρου έως ου ο βαθμός αμπέρ φθάση εις μίαν δεδομένην τιμήν συναρτήσει της τάσεωςήτις επικρατεί εντός του στοιχείου ή υποστή ταχείαν αύξησιν, ιδία λόγω της επαφής μεταξύ των ηλεκτροδίων, και εις την μετατόπισιν ταύτης ακολούθως, κατ' αντίστροφον διεύθυνσιν, κατά μίαν απόστασιν αντιστοιχούσαν κατ' ουσίαν εις την αρίστην απόδοσιντου στοιχείου. |
