| 摘要 |
έθοδος δια την παρασκευήν νέων, δυσδιαλύτων εις το ύδωρ αλάτων της πενικιλλίνης μετ' οργανικών βάσεων, καταλλήλων ιδία δια την δια του στόματος θεραπευτικήν αγωγήν, διακρινομένη εκ τούτου, ότι φέρομεν εις αντίδρασιν σταθεράς έναντι οξέων πενικιλίναιμετά οργανικών βάσεων αζώτου, ως ακριδίνης, διφαινυλαιθυλαμίνης, βενζολοφαινυλαιθυλαμίνης, διβενζυλαιθυλενοδιαμίνης και των παρομοίων, προς απόλυψιν πενικιλλινοβάσεων αίτινες εν υδατικώ απαιωρήματι εμφανίζουν υψηλήν σταθερότητα, και εν οξίνω μέσω δεν υφίστανται αισθητήν ελάττωσιν της εις πενικιλλίνην ενεργότητος. |
