| 摘要 |
Oι μεταβολές της φυσικής ευστάθειας και των ρεολογικών ιδιοτήτων τω υγρών πηκτωματικών συνθέσεων, που βασίζονται σε μοντμοριλλονίτη, ατταπουλγίτη, εκτορίτη ή σε άλλους ανόργανους αργίλλους που σχηματίζουν κολλοειδή διαλύματα ή σε άλλα θιξοτροπικά πυκνωτικά υλικά, βελτιώνονται πάρα πολύ κατόπιν ενσωματώσεως στην σύνθεση μικρών ποσοτήτων, π.χ. 1,0- 2,0% κατά βάρος, πολυφωσφορικών αλάτων καλίου και μικρών ποσοτήτων, π.χ. 0,2 ή 0,4% κατά βάρος στεαρικού ασβεστίου, μαγνησίου, αργιλίου ή ψευδαργύρου, ή ενός άλλου πολυσθενούς μεταλλικού άλατος ενός λιπαρού οξέος μακράς αλύσου. Οι υδατικές συνθέσεις που περιέχουν ανόργανα συνεργά άλατα και άλλα λειτουργικά ανόργανα άλατα, λευκαντικό χλώριο, απορρυπαντικό σταθερής λευκάνσεως, θιξοτροπικό πυκνωτικό υλικό και πολυφωσφορικά άλατα καλίου και μεταλλικά πολυσθενή άλατα ενός λιπαρού οξέος, σαν φυσικά σταθεροποιητικά υλικά, παραμένουν σταθερές έναντι μεταβολών στις ρεολογικές ιδιότητες τους με την πάροδο του χρόνου και σχετικά με τον διαχωρισμό των φάσεών τους, επί περιόδους μεγαλύτερες από 12 εβδομάδες σε ένα ευρύ πεδίο θερμοκρασιών. Οι θιξοτροπικές ιδιότητες μπορεί να διατηρούνται ή να βελτιώνονται με την χρήση χαμηλότερης στάθμης, π.χ. από 0,20 έως 0,5% του θιξοτροπικού πυκνωτικού αργίλλου, σε σχέσει με ό,τι συμβαίνει στην περίπτωση απουσίας του φυσικού σταθεροποιητικού υλικού του αποτελούμενου από πολυφωσφορικό κάλιο. Περιγράφεται η χρήση των υγρών πηκτωματικών σνθέσεων για αυτόματα πλυντήρια πιάτων. ω |
