| 摘要 |
έθοδος και μηχανική διάταξις δια την βελτίωσιν του πρεσσαρίσματος των μαζών αλεσμένων ελαιών ή των ελαιών άνευ πυρήνος, χαρακτηριζόμεναι εκ του ότι προ του πρεσσαρίσματος δια την εξάντλησίν των και μετά το κτύπημα της μάζης των, αύτη λαμβάνει μίαν συγκέντρωσιν προς μείωσιν του όγκου της και συνεπώςπροκαλεί την αύξησιν της ικανότητος της πρέσσας, εν συγκρίσει προς εκείνην την οποίαν επιδέχεται μεμίαν κανονικήν μάζαν. |
