| 摘要 |
έθοδος δια την απόκτησιν μολύβδου και /ή ψευδαργύρου από ορυκτά μολύβδου και/ή ψευδαργύρου, χαρακτρηιζομένη εκ του ότι το ορυκτόν π.χ. εν αναμίξει μετά μεγειρικού άλατος και/ή χλωριούχον ασβέστιον, φρύττεται χλωριωτικώς (χλωριώνοντας) και μάλιστα δια της χρησιμοποιήσεως θερμοκρασιών κατά τας οποίαςαι σχηματιζόμεναι χλωριούχοι ενώσεις (χλωρίδια) μολύβδου και/ή ψευδαργύρου εξαεριούνται (εξαχνούνται) και αύται εν συνεχεία π.χ. δια μιας διατάξεως συμπυκνώσεως, επανακτώνται. |
