| 摘要 |
έθοδος συγκολλήσεως υλικών, ιδία μετάλλων, δια τεχνητών ρητινών, χαρακτηριζομένη εκ του ότι φέρεταιεις τήξιν δια θερμάνσεως μίγμα τι υποκείμενον ειςτήξιν και σκλήρυνσιν, περιέχον ως ουσιώδη συστατικά εν παράγωγον αιθυλενοξειδίου φαινόλης τινός, εντω μορίω του οποίου υπάρχουν τουλάχιστον δύο ομάδες αιθυλενοξειδίου και υποβάλλεται: εις δια θερμάνσεως σκλήρυνσιν μεταξύ των προς συγκόλλησιν επιφανειών. |
