| 摘要 |
έθοδος δια την παρασκευήν νέων τριαζινών, χαρακτηριζομένη εκ του ότι υποβάλλομεν εις ακυλίωσιν 2-υδραζινο-4,6-δις-τριτοτ.αμινο-1,3,5-τριαζίνας ή 2-Χ-4-Υ-6-τριτοτ.αμινο-1,3,5-τριαζίνας, ένθα το Χ είναι υπόλοιπον ικανόν να ανταλλάσηται, το δε Υ δηλοίακυλυδράζινο- ή μίαν τριτ. αμινομάδα, φέρομεν εις αντίδρασιν μετά τινος δευτεροταγούς αμίνης ή, όταν το Υ είναι τριτ. -αμινομάς, μετά τίνος ακυλιωθείσης τουλάχιστον εν άτομον υδρογόνου εχούσης υδραζίνης, και, εάν είναι επιθυμητόν, εις τας λαμβανομέναςενώσεις αποσπώμεν ή ανάγομεν τας εις την υδραζινομάδα υπαρχούσας μεθυλιδενομάδας και/ή, εάν είναι επιθυμητόν, τας λαμβανομένας ενώσεις ανάγομεν μετά τινος νιτροαρυλυπολοίπου και/ή τας λαμβανομένας ενώσεις ανταλλάσσομεν μετά τίνος ικανού προς αντίδρασιν ατόμου αλογόνου εις το αλκυλυπόλοιπον τούτου αντί μιας αμινομάδος, και/ή εάν είναι επιθυμητόν, τας λαμβανομένας ελευθέρας ενώσεις μετατρέπομεν ειςτα άλατα αυτών ή τα ληφθέντα άλατα εις τας ελευθέρας ενώσεις. |
